Olanda Roma

 

BENVENUTO

Sommige mensen denken bij het vernemen van mijn plannetje om naar Rome te fietsen: ‘Hoe haalt-ie het in z’n hoofd?’ Deze vraag is overigens zeer terecht, want er zijn eenvoudiger manieren om naar de Italiaanse hoofdstad te reizen. Enige uitleg over het hoe en
waarom volgt in de tekst hieronder. Overigens maken elk jaar weer grote massa’s Nederlanders deze trip die ongeveer even populair is als de fietstocht naar Santiago di Compostella, om nog een voorbeeld van lichamelijk afzien te noemen. Velen begeven zich ook in de (letterlijke) voetsporen van Bertus Aafjes, maar dit aantal is denk ik wat kleiner. Wandelen is echt niet mijn ding, integendeel. Fietsen overigens ook niet en als je dat verbaast, dien je even verder te lezen om erachter te komen wat mij beweegt om me een drie- tot viertal weken lichamelijk te ontzien op dit vervoermiddel terwijl er heel wat comfortabelere manieren te verzinnen zijn voor een dergelijke trip.

De aanleiding tot deze drieste onderneming is gelegen in het feit dat mijn vader in het Olympisch jaar 1928 op het idee kwam naar de Romeinse hoofdstad te fietsen, teneinde het werk van zijn voorbeeldige beroepsgenoten uit voorbije tijden te bestuderen. Bernard Verheijen was schilder en hij zal tijdens zijn reis zeker inspiratie hebben opgedaan voor schilderijen die hij daarna maakte. Toen hij in 1961 op zestigjarige leeftijd overleed, liet hij een plakboek na waarin een groot aantal stempels en ansichtkaarten, alsmede vele handgeschreven opmerkingen. In 1998 was het zeventig jaar geleden dat hij deze reis ondernam en dit bracht mij er destijds toe om met behulp van zijn stempels, foto’s  en aantekeningen de tocht te herhalen.

 

Twee jaar later, in 2000 maakte ik de terugreis, weer volgens de aanwijzingen uit zijn reisboek en al kort na het beëindigen van die rit nam ik me voor om de heenreis ooit nog een keertje over te doen.

Per 1 mei 2010 heb ik mijn werk als leraar kunst, CKV en beeldende vorming beëindigd om twee dagen later, op drie mei zuidwaarts richting de zon te rijden. De decadente wijze waarop ik deze reis onderneem, staat in schrille tegenstelling tot die waarop mijn vader Bernard dit deed: Mijn Koga bevat een groot aantal versnellingen, welke luxe in 1928 nog niet voorhanden was. Verder heb ik allerlei fruithulpmiddelen tot mijn beschikking, te weten een MacBook en iPhone en om de kans tot verdwalen helemaal uit te schakelen is daar mijn Garmin GPS 60CSx. De echte prestatie is dus in 1928 geleverd, maar mijn plezier zal er niet minder om zijn. Als je het verloop van de ‘historische’ rit wilt bekijken, bekijk dan mijn gereviseerde weblog.


Jan Verheijen

Site overzicht:

2000

klik!Naar_Rome_1928.htmlhttp://www.janmac.nl/OlandaRoma2010/Naar_Rome_1928.htmlhttp://www.janmac.nl/OlandaRoma2010/Naar_Rome_1928.htmlshapeimage_1_link_0shapeimage_1_link_1